“El fenerini yaktım. Korkarak ilerlemeye başladım. Dar bir koridordan geçtik. Karşımıza bir merdiven çıktı. Arkadaşlarıma baktım. Yukarı çıkmamı işaret ettiler. Ağır adımlarla merdiveni tırmandım. Bastığım her basamak gıcırdıyordu. Sessiz olmak için ne kadar çaba göstersem de fayda etmiyordu.
Biraz daha ilerleyince karşımıza bir kapı çıktı. Kapıyı usulca açtım. Korkudan nefesim kesildi. İçeride...“
Komik, saf, deli dolu Levent’in, haylaz kardeşi ve muzır sınıf arkadaşlarıyla yaşadığı tadına doyum olmaz maceralar...
(Tanıtım Bülteninden)