“Mezarlığın ortasına kadar koşarak geldim. Pek bir yol kalmamıştı. Artık çıkış kapısına yaklaşmıştım. Tam rahatlamaya başlamıştım ki karşımdaki kapıdan aniden biri girdi. Daha doğrusu bir şey! Boyu benim boyumun iki katı. Bembeyaz...
Olduğum yerde dondum kaldım. Gördüğüm o beyaz şey üstüme üstüme geliyordu. Bana yaklaşınca kollarını açtı. Koşmaya başladı...“
Komik, saf, deli dolu Levent’in, haylaz kardeşi ve muzır sınıf arkadaşlarıyla yaşadığı tadına doyum olmaz maceralar...
(Tanıtım Bülteninden)