Ali Behcet Efendi 18. ve 19. yüzyıl tasavvuf tarihinde Nakşîlik,
Mevlevîlik ve Melâmet gibi üç tasavvufî anlayışı şahsında temsil
eden bir şahsiyettir.
Ubeydiye Risalesi, tasavvuf erbabı için bir el kitabı hüviyeti taşımaktadır. Nitekim hakikat yolcuları için uyulması gereken ilkeler ve temel kaidelere yer verilen ilk bölüm mana erleri için
rehber niteliğindedir. Nefis, kalp, ruh, gönül, kulluk çeşitleri,
tevhit-vahdet, benlikten kurtuluş ile benliğe kapılma, sefer gibi
tasavvufun temel kavramları, mana yolcularının geçirdikleri
tüm süreçler bu yolun yolcuları için kolay ve anlaşılır bir üslûpla
ele alınmıştır. Kitapta yer alan ünlü sûfî Hâce Abdülhâlık Gucdüvânî’nin Kelimât-ı Kudsiyye’sinin şerhi ise oldukça kısa ve anlaşılması kolay bir şerhtir. Şerhin peşinden açlık, namaz, istiğfar, nefisle savaş ve ihlâs kavramlarını ele alır. Ana metin tevhit ve çeşitlerini konu alan bir bölümcükle sona erer. Kitapta Ali Behçet Efendi’nin iki de na’t-ı şerîfi yer almıştır. Eserin bir özelliği de Osmanlı devrinde nadir olarak tâlik harflerle matbû bir eser olmasıdır.
(Tanıtım Bülteninden)