Benim adımı dedem koymuş.
“Bu çocuğun adı Toros olsun,“ demiş. Dedem Toros Dağları’nı çok seviyormuş. Kardeşimin adını da dedem koşmuş:
“Bunun da adı Kardelen olsun,“ demiş.
Ay niçin miş miş diye anlatıyorum ki, benim dedem sağ. Ama şimdi hasta. Canm dedeciğim... Biz iki kardeş dedemizi öyle çok severiz ki. Yoo, dedemin öyle pamuk gibi sakalları yok, yüzü de öyle kırış kırış değil. Hayır hayır, kocaman çizgiler var ama dedem o çizgilerin güneşin ve karın yaptığını söylüyor. Güneş sıcacık eliyle okşamış dedemin yüzünü. Kar da buz gibi eliyle okşamış dedemin yüzünü. Bir sıcak bir soğuk, dedemin yüzünde çizgiler kalın kalın oluşmuş..
(Kitabın İçinden)