Türk dili üzerindeki tartışmlar devam etmektedir. Bir Türkçülük hareketi olarak başlatılan özleştirme akımı tam bir milli kültür yabancılaşması haline dönüştürülmüştür. Kelimeler -ve tabii onlarla birlikte milli kültür muhtevaları- atılıyor, uydurma kelimelerle gayri milli bir kültür kurulmaya çalışılıyor. Böylece nesiller birbirine ve yeni nesiler milli kültüre yabancılaşmaya devam ediyor. Şüphesiz ki, Tükçe’yi sevenler, bu yozlaştırma hareketinden dilimizi ve kültürümüzü kurtarmak için savaşıyorlar.
Milli kültürümüzü ve Türk dilinin yapısını savunanların, gelişme ve zenginleşmesi için didinenlerin önde gelenlerinden biri de üstad Peyami Safa idi. 1940 yılında “Kalemi elime aldığım gündenberi Türkçe’nin müdafaası için yazdğım satırları birbirine eklesem, İstanbul - Ankara şimendifer hattından daha uzun olur.“ diye yazmıştı. 1961 yılına, yani ölünceye kadar da aynı yönde yazmaya devam etti. Bu ciltte, dil hakında yazdıklarından bir demet sunuyoruz. Gelişmeleri değerlendirmede kolaylık sağlayacağı düşüncesi ile yazıları tarih sırasına göre tanzim ettik.
(Arka Kapak)