Dua, derin, anlaşılmaz ve biçimsiz bir ibadettir. Varlığın önceliğindeki derinliğinin, şimdiliğindeki aşılamazlığının ve sonsuzluğundaki biçimsizliğinin mümin zihne yansımasıdır. Ancak varlık her zaman derin, aşılamaz ve biçimsiz görülmeyebilir. Varlık üzerine düşünmek duaya kıvam verecktir.
Bunun için yüksek sesle olsun fısıltıyla olsun, cehri olsun hafi olsun, kurtuluş için olsun temenni için olsun, kendisi için olsun, başkası için olsun, durum arz edilir, pişmanlık belirtilir, yakarılır, istenir, secde edilir, sakınılır, gayret edilir, sabredilir ve tevekkül edilir.
(Arka Kapak)