Açlıktan karnı sırtına yapışmış, kaburgaları teker teker sayılmaya başlamış bir tilki; “Böyle oturup kaşınmakla olmayacak, çıkıp yiyecek birşeyler bulamıy bari“ demiş.
Çok gitmemiş, bakmış ki, bir horoz ölüsü uzanmış yatıyor. Hafifçe de kokarcaymış.
“Aman benim gibi asaletli bir hayvan, bu kokulu leşe mi kaldı“ deyip, burun yapmış. Tam dönmüş giderken, gökten bir kartal inip, iki pençe horozu kapmış. Tilki kartalın pençesine takılıp salın salın, giden horoz ölüsünün ardından yutkunarak:
“Ah ne temizdi, ne semizdi; kıymetini bilemedim“ demiş.
(Arka Kapak’tan)