Zahir ilimlerinin, mevzu genişliği itibariyle tasavvuf ilmine nisbeti, bir damlanın bir deryaya kıyası olduğu, bazı tasavvuf büyüklerinin açıkladıkları hususlardandır. Zira, tasavvufun mevzuu, yerinde de bahs ve zikrolunacağı gibi, meal olarak, Allah’ın Zatıdır. Öbür ilimlerin mevzuu, ne kadar geniş farzedilse de “mümkinat dairesi - olabilirler alemi“nden dışarı çıkamaz. “vücup alemi - olması gerekenler alemi“ne nisbetle “imkan alemi - olabilirler alemi“nin ne olduğu, beyandan uzaktır. Şu halde, tasavvuf ilmi, zevki ve vicdani olduğundandır ki, şanına layık bir şekilde kalemlerin diliyle yazılması ve insanların diliyle ifadesi mümkün değildir. Bununla birlikte, bağlıları tarafından pek çok kitap ve risaleler telif ve tertip edilmek suretiyle, imkan nisbetinde izahına gayret sarfedilmiş, muazzam maksat ve meseleleri de onların sohbetleri esnasında beyan ve izah olunagelmiştir...
(Kitabın İçinden)