“Biz bir adada yaşıyorduk aslında. Cehennem ateşinin ortasındaki küçücük bir adada, mutluluğu, huzuru, bu mutluluk ve huzurun sahte olduğunun farkında olmadan yaşıyorduk... Ateşin yakıcı alevlerinden kendimizi korumaya çalışsak da yine de için için yanarak, kavrularak kendi cehennemlerimizi yüreğimizde taşıyarak... Hepimiz küçük birer çocuktuk savaş başladığında. Ortasında yaşadığımız cehennemi oyun sanıyor, onda oyun keyifleri arayarak büyümeye çabalıyorduk.“
II. Dünya Savaşı’nın ilk yılları.. Giderek cehennem ateşine dönen ve dünyaya yayılmaya başlayan savaş.. Bu ateşten denizin ortasında savaş dışı kalmayı başarmış bir küçük barış adası Türkiye ve göç yollarının kesiştiği noktada sakin bir liman İstanbul.. Nazilerden kaçırılan Polonya altınları.. Casuslar.. Göçler ve parçalanan aileler... Dört çocuğun gözüyle savaş ve savaşın acıları...
(Arka Kapak)