Kelleci Memet’te, Kemal Tahir, 1940’larda Çankırı Cezaevi’nde tutuklu bulunan, ağasını ’yanlışlıkla’ vurmuş, on beşindeki Kelleci Memet’in hikayesini anlatır.
Memet’in hikayesinin ardında, bu büyük dil ustasının kaleminin anlattığı hep aynı insandır: Cinci Nezir’iyle, Şeker Emin’iyle, Terzi Bekir’iyle tüm bir ezilmiş, yok sayılmış, eğitilmemiş; hem kurnaz ve masum, üstelik alabildiğine şenlikli insanımız...
Kemal Tahir, ’bu toprakları’ ve ’insanı’ anlatmaya devam ediyor; ’kendini’ tanımak isteyenlere...
“Kemal Tahir, halkın yararına bir tarih ve kültür yorumunun ilk örneklerini, çoğunluğun bir büyük suskunluk içinde olduğu, anlayıp göremediği yıllarda cesaretle söylemiştir...“