... “Kalın yerinizde! Üstüme varmayın!“
Gelenler durdu. Yusuf’un bir kibrit çaktığını gördüler. Önündeki ilk balyaya tuttu kibriti. Bir kibrit daha, onun yanındaki balyaya. Kuru tütünler önce bir duman salmıştı.
Sonra bir alev topu yükselivermişti alanın ortasında... Arabasına bindiğini gördüler Yusuf’un. Bir elinde dizginler, ayakta dimdikti. Kamçıyı tuttuğu öbür elini kaldırıp uzaklaştı. Tekel’e doğru:
“Dumanını alırsınız dedim, alın, sizin olsun!“
(Tanıtım Bülteninden)