“Ülkeler kılıçla alınır, ancak adaletle korunur.“
...Timur hasta düşmüştü. Tabibi Fazlullah, Timur’a hiç saklamaksızın “Ümit yok.“ dedi. Timur ölümünün yaklaştığını görünce vasiyetini yazdırdı. Sonra yatağının etrafında ayakta olan oğullarına dönerek: “Çocuklarım, milletin huzurunu temin için benim sizlere bıraktığım vasiyeti ve düsturları unutmayınız. (ki bu vasiyetler ve düsturlar Timur’un nizamlarıdır) Halkın dertlerine derman bulunuz. Zayıfları koruyunuz. Bilhassa fakirleri zenginlerin zulmünden koruyunuz. Her işinizde rehberiniz adalet ve iyilik olsun. Eğer benim gibi uzun müddet saltanat sürmek isterseniz kılıcı ihtiyat ve liyakatle kullanınız. Aranıza anlaşmazlık tohumu girmemesine çok dikkat ediniz. Çünkü yakınlarınız, arkadaşlarınız ve düşmanlarınız bundan istifade için aranıza anlaşmazlık sebepleri saçmaya çalışacaktır. Vasiyetimdeki idare usulü esaslarına sadık kalırsanız taç daima sizin başınızda kalır. Ölüm döşeğinde olan babanızın sözlerini daima hatırlayınız...“ diyerek öldü.
Ve bütün kumandanlar, saray adamları, ağlayarak yemin ettiler.
Timur, 19 Mart 1405 günü vefat etti. Son sözü “Lâilâhe illallah“ oldu.Cenazesini mumyalayarak Semerkant’a götürdüler. Sağlığında çok sevdiği torunu Muhammed Sultan için yaptırdığı türbeye, torununun yanına gömüldü.