Kapıyı çalan biri var. Yavaşça açıyoruz. Karşımızda ilginç bir adam duruyor. Görüyoruz, konuşuyoruz fakat bir türlü dokunamıyoruz. Bir şimşek hızıyla hareket ediyor ve istediği anda gözden kayboluyor çünkü. Üstelik babama da öyle çok benziyor ki şaşırıp kalıyoruz.
Bu sırada kentte bazı çocukların kaçırıldığını öğreniyoruz. İçlerinden biri en yakın arkadaşımın kardeşi. Ne yapacağımızı bilemiyoruz. Bu hızlı “amca“ bize yardım eder mi acaba?
Sonrası serüven, korku, dayanışma ve sevinç!