Bütün gün kalalım hiç durmadan
Bir hikâyeyi ortasında unutmak ile
Savaşır gibi yapan iki ordu olmaktan
Bizi korumayan aşk
Bir tepenin üzerinde bekler
Köprüler zentaya dökülür. Bazılarımız boğulur
Bazılarımız izler.
Ne bugünü ne yarını
Ben ölü olmadığımı biliyorum
Hatırlarmısın bir zaman
“ölüm hayati bir şeydir“
Dememiştin. Hırçın ve üzgün
Sen yaşadığını biliyorsun
A, abanoz ve yeni bir gün
Hayatım
Birinin bana üçe kadar sayması gibi
Arka kapıdan en hızlı atlarla kaçırılan
Bir yok oluştur
Televizyonda bir şey yoktur. Telefon çalmaz
Su suda kaybolur
Tarihte bu gün mutlu olacağız
Şerefine ajandalar tükenecek yine
Adamlar eski adamlar değil ne yazık
Eskisi gibi ölseler de
Hiçbir şeyin bir nedeni var
Bir hikâyem ve biraz ekmek
Hırsla ısırdığın hayatta
Çarpık diş izleriyim. Evet
(Tanıtım Bülteninden)