9. yüzyıl; Anadolu, Arap Yarımadası ve İran’daki halkların Sultan zulmüne, sömürülerine karşı mücadele bayrağı açtıkları yıllardır. Abbasi İmparatorluğu bu bölgede İslam adına baskı vee zulmünü tüm şiddetiyle sürdürüyordu. İmparatorluğa adını veren Abdul Abbas, kendisine “Al Saffah“ (kan dökücü) lakabını takmıştı. Bu zulme karşı halk, Hurremilerin ve Babek’in önderliğinde mücadeleye başladı. Hurremiler, kökleri çok eskilere dayanan ve Erdebil kentinin Hurrem bucağında ortaya çıkan bir halk örgütlenmesiydi. Sultanın zulmüne karşı örgütlenen Hurremilerin önderi Şeyh Cavidan, bir gün, çobanlık yapan Babek adında 18 yaşında bir gençle karşılaşır. Çoban Babek, Şeyh Cavidan ve Hurremilerin önderi olacak olan, zulme başeğmeyen yiğit Babek’in yirmi yıllık mücadelesi başlamış oldu. Sultanın ordusu Babek’in yurdunu işgal etmişti. Topraklar beylere, komutanlara dağıtılmıştı. İşte Babek, bu koşullarda mücadele bayrağını açtı. Kısa zamanda Azerbaycan’ın, Arabistan’ın, İsfahan’ın, Gürcistan’ın yoksul halkları Babek’in bayrağı altında toplandılar. Büyük isyan başladı. Bu isyan karşısında sultanların tahtı, tacı yerinden sallandı. Babek hareketinin büyük boyutlara varması üzerine, Abbasiler güç durumda kaldılar ve geri çekildiler...
(Arka Kapak’tan)