Reşat Nuri Güntekin’in, döneminin yazarları için bir yakınması vardır:
“Biz, birbirimizi okumuyoruz“ der.
Okuma kültürünün yeterince yerleşmediği bir toplumumuz var. Hele ki geçmişte kaldığını sandığımız yazarlar neredeyse unutulacak. Elif Naci’nin, Ahmet Haşim şiirleriyle ilgili düşüncesine katılıyoruz.
“Onun şiirindeki ağdalı dilinden bu günkü nesil ne anlar?“ diyor. Doğru fakat biraz zahmet, biraz sözlük karıştırmak, ’okur olmanın’ bir parçası değil midir? Devam ediyor Elif Naci:
“Sıkı bir defne ormanın ortasında bırakılan bal dolu fağfur kavanoz gibi mana; şiirin yaprakları arasında gizli ama ’her göze görünmez’ der Haşim. Hakikaten ’bu kavanozu’ göremeyenler, zaten şiirden bir şey anlamazlar. Bu sihirli baldan tatmayanlar için; yalnız Haşim’in şiirleri değil, bütün sanat eserleri de dilsizdir.“
(Giriş’ten)