Uzunkulak bir sabah çok büyük bir heyecanla Tombiş’in kapısını vurdu.
“Tombiş, evde misin? Tombiş, çabuk kapıyı aç!“
Tombiş evdeydi. Hemen kapıya koştu. “Günaydın, Uzunkulak. Beni kahvaltıya çağırmaya mı geldin?“
“Hayır, sana çok heyecanlı haberler getirdim. Bil bakalım gelecek hafta kim geliyor? Bir tahmin et hele!“
“Uzunkulak, benim hiç tahminde bulunamadığımı bilirsin. Söyle hadi!“
(Kitabın İçinden)