Tuğçe kardeşi Selen’den üç yaş büyüktü. Bir gün Selen’le birlikte balkonda oynuyorlardı. Yaz başıydı, okullar yeni kapanmıştı. Kapalı balkonda iki kardeş evcilik kurmuşlardı. Anneleri yere küçük bir keçe sermiş, üç tane de yastık koymuştu. Küçük kızlar oyuncak tencerelerini, tabaklarını, bardaklarını keçenin üzerine yaymışlar, bebeklerini de oturtmuşlardı. Tuğçe küçü oyuncak fırında pasta pişiriyor, Selen de bunları bebeklere yediriyordu. Tuğçe pastaları plastik hamurdan yapıyor, sonra şakacıktan fırına koyuyordu. Bir ara canı sıkıldı, bu oyunu sürdürmek istemedi. Çünkü artık böyle oyunlar ona bebek işi geliyor, oynamak istemiyordu. Ama kardeşi evcilik oynamaya bayılıyordu. Dahası Tuğçe’yle oynamak istiyordu...
(Kitabın İçinden)