Eğitimin asıl amacı, insana kendi biricikliğini, benzersizliğini fark ettirmektir. Çünkü bu dünyada hiçbir şey bir diğerinin tıpkısının aynısı değildir. Nasıl ki her insanın göz bebekleri, parmak uçları, saçlarındaki teller farklıysa; sesleri, yürekleri, akılları da farklıdır. Aslında bu sadece insanlarda değil, ağaçlardaki yapraklarda, döne döne düşen kar tanelerinde, uçuşan kuşlarda, yürüyen karıncalarda, sürünen sürüngenlerde de böyledir.

İşte bu hacmi küçük ama mesajı büyük romanda, yok yoksul, küçük bir çocuğun şahsında yaşanagelen eğitime, aileye, okula, topluma yakıcı ve etkileyici bir ışık düşürülmekte. Adı anılan bu kavramlar sevecen, şiirsel, özgün bir dille eleştirilip sorgulanmakta...
(Arka kapaktan)