“Çocuklar büyüdükçe sorunları da büyüyor,“ diye yakınırız. Oysa büyüyen, sadece, biz ebeveynlerin çaresizliği. Ancak bu bilgi ve deneyim eksikliğine dayalı bir çaresizlik.

Çocuklardan yana bir sorun yok. Onlar gelişiyor, büyüyor, birey olma yolunda hızla ilerliyor ve bağımsızlıklarını ilân ediyorlar. Biz ebeveynler ise çocukların gün be gün hızlanan gelişim ve değişimlerine ayak uyduramıyoruz.

Tuvalet eğitimi gibi en sıradan problemleri yoluna koymakta zorlanırken, ölüm gibi bir kavramı çocuğa anlatmaya çalıştığımızda, kendimizi, iyice içinden çıkılmaz bir halde bulabiliyoruz.
Çocuğun cinsellik ve cinsiyet üzerine sorularına yanıt bulmakta nasıl da zorlanıyoruz.

Çoğu ebeveyn çocuğunda dikkat eksikliği olduğunu düşünür, bazıları da hiperaktiviteyi hastalık olarak görür.
Boşanmanın çocukları etkileyeceğinden endişeleniriz. Ancak çıkar yol bulabilir miyiz?

Yemek yemeyen, her şeye ağlayan, sinirli ve öfkeli çocuklarda ilk aklımıza gelen psikolojik bir rahatsızlık ya da hastalık mı olmalı?
Bütün bu problemlerle baş etmeye çalışırken bir rehbere ihtiyaç duyduğumuz anlar hiç de az değildir. Çocuğun uyku düzensizliklerinden, disiplin problemlerine kadar pek çok konuda bir yol göstericimiz olsun isteriz.

Psikolojik Danışman Dilek Kırcaoğlu aradığımız bu yol göstericinin hemen yanı başımızda olduğunu hatırlatıyor: Çocuğumuz!
Deneyimlere ve örnek olaylara dayalı bir başvuru kitabı olarak hazırlanan Çocukla Birlikte Büyümek bu en önemli yardımcımızdan, çocuğumuzdan öğrenmenin yollarını tarif ediyor.

“Çocuk yetiştirme konusunda her zaman kalıp düşüncelerin karşısında yer almışımdır. Hatta yetiştirme kelimesi bile bana zaman zaman ters gelir. Çocuklar, kendi gelişim süreçleri olan ve her birine baktığımızda yeni teori ve teknikler öğrenebileceğimiz, kendine ait yaşamları olan birer varlık. Onların yaşamlarındaki rolümüz rehberlikten ibaret olmalıdır.“ -Dilek Kırcaoğlu-