Pazar günü televizyonda hayvanlarla ilgili bir program izliyordum.

O gün bazı hayvanların neslinin tükenmekte olduğunu öğrendim.

Hemen siyah arabama bindim ve sihirli düğmesine bastım. 

Arabam anında bir otobüse dönüşüverdi!

Ormanlara doğru yola çıktım. Sonra hayvanlara seslendim:

“Filler, pandalar, goriller, zürafalar, kaplanlar! Gelin otobüsüme binin!”

Çocukların duyguları çok hassastır. Anlaşılmak isterler. Kırılırlar fakat gönüllerini alırsanız çabucak unuturlar. Özlerler, bir öpücükle mutlu olurlar. Kıskanırlar, bir şeyler paylaşılınca oyuna geri dönerler. Korkarlar, kaygılarını ortadan kaldırınca rahatlarlar. Merak eder ve araştırırlar, bilgi verilince öğrenmiş olurlar.

Onların penceresinden olaylara bakmak gerekir kimi zaman. İşte elinizdeki kitap çocuğun gözüyle olaya bakmaktadır. Bir çocuğun “hayal dünyası”nı en saf bir şekilde ortaya koyduğu bir hikâyeyi konu edinmektedir. Bakalım çocuklar neler hayal ediyormuş?