Hindistan’da yazılan Kelile ve Dimne, miladın 6. asrında Nuşirevan’ın teşvikiyle Pehlevice’ye tercüme edilmiştir. 570 civarında Süryanice’ye ve daha sonra Abdullah b. el-Mukaffa (ö.142/759) tarafından bazı tasarruflarla Pehlevi aslından Arapçaya çevrilmiş;Yunanca, Farsça, İbranice, Latince, İspanyolca, İtalyanca, Slavca, Türkçe, Almanca, İngilizce, Fransızca, Danimarkaca ve Felemenkçe’ye bu Arapça tercümeden nakledilmiştir.

Kitabın konusu ameli hikmettir. Ameli hikmet insanın iradesine tabi davranışlarını idare edecek prensipleri tanıması ve ona göre hareket ederek umduğu olgunluğa ermesidir. Ameli hikmetin ferde ait olanına ahlaki terbiye, aileye ait olanına ailevi  terbiye, topluma ve ülkeye ait olanına siyasi terbiye denir. Bu eserde özellikle ailevi terbiye ile siyasi terbiyeye önem verilmiş, ahlaki terbiyeyi ilgilendiren prensipler ise dolaylı olarak anlatılmıştır.