Kutuplardaki Mağaralara Taş Çıkartacak Buzul Mağarasında., Çıkıp, Yavaş Yavaş İlerleyen Bir Beyaz Buluta El Ettim, Ne İstediğimi Sordu, Burada Çok Üşüdüğümü, Isınmak İçin Beni Şehrâzâd Ablanın Masal Volkanına Taşıyıp Taşıyamayacağını Sordum, Senin Ağırlığını Ve Soğukluğunu Kaldırmam Mümkin Değil; Ancak, Hâlin Pek Açması; Rüzgârın İzin Verdiği Sürece Biraz Bekleyeyim, Geriden Benim Gibi Birkaç Bulutcuk Gelirse, Birleşip Seni İstediğin Yere Kadar Götürebiliriz, Sanırım, Dedi. 
Birkaç Bulutcuk Gelip Büyükçe Ve Beyazdan Kurşinileşen Bir Bulut Öbeği Oluşunca, Haydi, Deyip Beni Sırtladılar... 
Sırılsıklam Vaziyette, Masal Volkanının Ağzına Gidip, Şehrâzâd Ablaya Seslendim, Ne İstediğimi Sordu, Söyledim... 
Dedi: 
Sen Koruma Altındasın, Kendin Kendini Pek Ziyade Korumada, Sakınmadasın, Kendini Pek Ziyade Kıskanmadasın; Bunda Pek Gayretlisin, Kendini Bırakıp Bana Yüksel Ki Buzlarını Çözme Ameliyatına Başlayabileyim, Kendini Bırakınca, Kendi Hapsinden Kurtulmağa Adım Atacaksın, Bundan Sonrası Bana Aid. Amma, Senin De Bu Adımı Atman, Atabilmen, Kendini Kendinden Hür Kılabilmen Gerekir... Haydi, Bırak Kendini... Sana Aldırışsız Vukua Gelip Selâma Tenezzül Etmeden Akıp Giden Hadisatın Zebunu Kendinden Kurtul, Kurtar Ruhunu Zaman Tasmalı Bu Havalı Boşluk Kurdundan. 
Tamam, Masal Ankasını Uçur. Kanatlarına Konayım, Dedim.