“Güçlü kalemi ve imgeleriyle, şiir dünyasına yeni bir soluk getiren bu gence dikkat edin; adından çok söz ettirecek…”
Kahraman TAZEOĞLU

Seher, bir İstanbul edasıyla izliyordu şimdi Aras’ın gidişini… Yağan sağanağa aldırmadan! Aras  dönüp   bakmamıştı bile  ardına; kimi  bıraktığını   ve  neleri  hiç’e  saydığını  hesaba  katmadan… Oysa biz’di  onun asıl aslı! Fakat Seher’in bu acımasız hiç’liklerle dolu  dirayetlerine  daha  fazla dayanamamıştı. Sonunda olan olmuş  ve ölen ölmüştü. Kalan da  gidiyordu  giden de… Çünkü bir geri  geliş kaç gidişe bedel  olabilirdi ki aşk denilen bu izbede?