“Abi şimdi diyelim kadın benim yanımda oturuyor, vol söylemezsen
kalkar. Kalksa misal ortamda bir sürü orospu çocuğu oturuyor, onlar
hele aran birileriyle bozuksa, belki adamın niyeti o değil ama gider
oraya oturur diye düşünürsün, kalkmasın dersin. Kadın bunu bilir,
garson senin aran kiminle bozuk bunu bilir, zaten garson dediğin
adam orospu çocuğunun önde gideni, bir dönüm içinde kırk tazı
yakalayamaz. Şimdi kadın bir de senin masana oturunca, hele sen iki
üç akşam oraya gidip, bir şeyler söylemişsen, yani yatırım yapmışsan,
vazgeçemezsin.”
Taşrada gece hayatının bir panoraması… Ekonomi-politik dinamiğinden
eğlence kültürüne, davranış kodlarına, raconlarına… Osman Özarslan,
taşrada bir modernlik deneyiminin de mekânı olan gazino ortamının
derin bir analizini yapıyor.
Analizin odağında, erkeklik var. Erkekliğin inşasında, gece hayatı ve
eğlence kültürünün işlevini anlatıyor kitap. Kadın bedeni üzerinden ve
parayla/harcamayla “kanıtlanan” bir erkeklik performansının zengin
–ve acıklı- bir tasviriyle karşılaşıyoruz. Cömertlik jestleriyle, yakışıklı
veya “belalı” imgesiyle ve türlü marifet sergileyerek gerçekleştirilen o
performansı, yazar bir “erkeklik müzayedesine” de benzetiyor.
Garsonların, fedailerin yanı sıra konsomatrislerin dünyası da yansıyor
çalışmaya. Onların bu erkeklik inşasındaki rolleri yanında, kendi
stratejileri var.
Sadece konusuyla değil, çok yönlü ve ince bakışıyla da renkli bir
çalışma.