Beyan türlerinin en üstünlerini kullanan Kur’an, indirildiği dönemden beri her asırda dikkatleri üzerine çekmeyi başarmıştır. İlk muhataplarını, Arap diline ait hususiyetleri de kullanarak etkilemeyi başaran bu hitabın dil yönünden üstünlüğü, sadece ona inananlar tarafından değil, inanmayanlar tarafından da ikrar edilmiştir. Sonrakiler de bu mesajı anlamaya çalışırken kullandığı dilin inceliklerini kavramaya çalışmışlardır. Bu bağlamda içeriklerinde birçok dil unsuru barındıran Arap meselleri, Kur’an’ı anlama noktasında onun kelime, terkip ve ayetleriyle anlam yönünden ilişkilendirilmiştir. İnananların dilinde yoğunlukla yer alan bazı Kur’ani ifadeler de diğerine nazaran daha çok yaygınlaşarak mesel haline gelmiştir.