Bu kitapta, hadislere değişik bir bakış açısısından hareketle, onların eğitim yönünü ortaya koymayı denedik. Yaptığımız bu inceleme, konuyu ele alış ve tasnif ediş biçimiyle ilk defa denenen bir usûl ve yeni bir çalışma metodunu içermektedir. Öncelikle, Buhari ve Müslim’in Sahih’lerinde yer alan hadislerden eğitim açısından kullanabileceklerimizi Mekkî ve Medenî açıdan tasnif etmeğe çalıştık. Mekkî ve Medenî hadislerde uygulanan eğitim metod ve prensipleri bakımından benzerlik ve farklılıklarını ortaya koyduk. Bununla birlikte, eğitim konusuyla ilgili; Ebu Davud, Tirmizi, Nesei, İbn Mace’nin “Sünen’leri, İmam Mâlik’in Muvatta’sı, Ahmed b. Hanbel’in “Müsned”i, Darimî ve Darekutnî’nin “Sünen”leri, Taberanî’nin Mu’cemu’l-Kebir’i ve Hâkim en-Neysaburî’nin Müstedrek’i olmak üzere toplam on iki hadis mecmuası gözden geçirilmiştir. Konuyu bu açıdan işlemeden önce, Mekke ve Medine’deki eğitim ve öğretim seviyesini etkileyen okuma ve yazma durumu ve İslâm’ın nüzulünden sonraki gelişimi ile eğitim kurumlarının o günkü mevcut durumlarını, sayılarını ve gelişimlerini tespit etmeye gayret gösterdik. Çalışmamızın sonunda, modern psikolojinin davranış alanında ortaya koyduğu psikolojik temelleri esas alarak Resulullah’ın(s.a.v.) uygulamalarıyla karşılaştırma yapmaya çalıştık.