Bilmediğim hâlde açsam perdeleri… Güneş yürüse içeri… Banyoya gitsem. Suyu açsam sonra… Gözlerimi yıkasam… Kaç kere yıkasam? Havlu var aynanın solunda. Silinsem. Biraz kirli olsa da idare ederim, olsun. Biraz kirlilik iyidir. Suyu kapatayım değil mi? Yatak odasına gideyim sonra. Zehra gibi aynı… Biraz sıcak biraz soğuk… Üzerimdekilerle yatağa gireyim... Tüm kirli kokularımı alarak yanıma, tüm birikmişlerimi… Kapatayım kapıyı. Kilitleyeyim. Sensizlikten başkası girmesin... Başıma yorganı çekeyim... Kıvrıl kıvrıl kıvrılayım… Bir yılan gibi zehrimi akıtayım. İçime doğru kaybolarak karanlıkta… Uyuyayım, uyuyayım, uyuyayım… Yapayalnız karanlıkta. Zehra’yı mı arasam yoksa? Bu karanlıkta ha? Sonsuzluğa dek bir karanlıkta…

Sonsuzluğa denk bir yapayalnız olarak karanlıkta.

Yapayalnızlık, evet… Unutma; yapayalnızlık haramdır Zehra…