‘’Yeni bir devlet, yeni bir ulus ve yeni bir insan inşa etme çabasının zirvede olduğu dönemlerdi.Doğu’ya özgü ne varsa silinmeli, insanlar sadece Batı değerlerine uygun şeyler giymeli, Batılı standartlarda okumalı ve müzik dinlemeliydi.Belki de söz konusu değişimin en önemli göstergesi, müzikti.Bu kapsamda planlamalar yapılmıştı, ülkenin yeni bachlar, Beethovenlar ve Mozartlar çıkarması bekleniyordu.Ama olaylar çok farklı gelişmişti.Neye niyet, neye kısmet işte…’’

‘’Arabesk, bir dönem itilen, hor görülen, ezilen ve boğulmaya çalışılan bir kitlenin hassasiyetini yüksek perdeden dışa vurulmasıdır.Bu müzik ; ritmini, tınısını bu coğrafyadan almakla beraber insanımızın günlük hayattaki sevdalarını, isyanlarını, hüzünlerini, ümitlerini… Konu edinen bir özelliğe sahiptir.Bir yönüyle bir isyan dalgasıdır.’’