Küçücük bir işaret bekliyordu benden; göz göze gelmemizi ya da
ona gülümsememi... O zaman bütün engeller ortadan kalkacak,
birden ahbap olacaktık. Avını gözetleyen yırtıcı bir kaplan gibi sırtı
kamburlaşmış, gözleri kısılmıştı. Ona hiç bakmadım ama işe yaramadı.
Açık kapılar, küçük tufanlar, uzayan yollar, bir dua gibi yağan
yağmurlar, hatıralar… Ayartan, kanırtan, küçülen, büyüyen
karşılaşmalar. Baştan ayağa saplantılar.
Gamze Güller’in biriyle Orhan Kemal Öykü Ödülü’nü aldığı iki kitabı bir
arada. Bir çaydanlık gibi fokurdayan, dünyayı öpen, kahreden, sus pus
oturan hikâyeler…
Beşinci Köşe ve İçimdeki Kalabalık, insan huyları ve hallerinin şehirden
manzaraları, serinliği ve sıcaklığıyla, biraz öfkeli, biraz içli…