Cenazesinden döndürdüğünüz bu vücut artık her bir sözü kendi adına dile getirecek. 
Dokuz yıl önce yaşananlar, yaşanmaması umuduyla, yaşamamamız umuduyla nakşedilmişti kâğıda.
Biz, yaşanan tüm küçük aşklar için sadece ölüm dileyen bir hayatın mağdurlarıyız hepimiz.
Siz, bu satırlara dokunan herkes, küçük birer Tanrı oldunuz, karar verdiniz.
“Bu şair bozuntusu yaşamalı.” dediniz.
Ve kadınlar…  Hayatın bize sunduklarıyla sınırlı sevmek zorunda olduğumuz tüm kadınlar.
Sadece bir adım öteye geçmek isteyenler sevebilir gerçek bir kadını.
Herhangi bir yerde herhangi bir zamanda duyduğum bir sözdür son sözüm;
“Anılar ölümsüzdür, insanlar değil.”