Seyirci, Lorca’nın kendi ifadesiyle “tiyatro seyircisi için tahammülü imkânsız” bir oyundur. 1933 yılında verdiği bir röportajda “Bu oyun sahnelemek için değil, bu oyun yuhalanacak bir şiir” der. Oyunu seyircinin yüzüne tuttuğu bir aynaya benzetir. Seyirci bu yüzleşmeyi kaldıramaz çünkü Lorca’ya göre herkesin içinde bir “oyun” vardır ve genellikle bu oyun utanç verici olduğundan seyirci öfkeye kapılıp oyunu durduracaktır.

“Tiyatro hep kapalı, rutubetli yerlerin içinden çıkar. Gerçek tiyatro hep geçip giden ayın berbat kokusunu taşır.”

“Ama bir gün bütün tiyatrolar yakıldığında divanlarda, aynaların arkasında ve yaldızlı karton kadehler içinde seyirci tarafından oraya kapatılmış ölülerimizden oluşan toplulukla karşı karşıya kalınacak. Ya tiyatroyu yıkmalı ya da tiyatroda yaşamalı! Pencerelerden ıslık çalmanın yararı yok. Ve köpekler acıklı acıklı uluyorlarsa hazırlık falan yapmadan perdeyi kaldırmak gerekir.”