“İnsanların tek bir doğum ya da ölüm tarihi olduğuna  inanmıyorum. Bakmayın siz mezar taşlarındaki o  rakamlara! İnsan sık sık ölür ve yeniden doğar aslında.” * Aytuğ Akdoğan bir itiraf edebiyatçısı. “Bir insan nasıl aynaya bakmak zorundaysa, ben de yazmak zorundayım” diyerek yola çıkıyor ve günah çıkartmaya başlıyor. Ancak yolda olmak onun için hem büyüleyici hem de pençesinden kurtulamadığı ölümcül bir hastalık gibi. Dolayısıyla yolda karşılaştığı yalnızları, uyumsuzları ya da mültecileri de tüm gerçeklikleriyle yazıyor ve bu sırada kendi yeraltına doğru düşmeye devam ediyor. Peki, insanlar bu kitabı neden  okumalı? Çünkü bu ayin ve arınma, nihayet yazarı kendi  vicdanı karşısında özgür kılacağı gibi, okuru da kendi 
gölgesiyle yüzleştirerek iyileştirecektir.