İnsan,her şeye bir hayali olduğunda inanır.Sever , sevilir , güler ve ağlar demeyeceğim.Çünkü aslında hayat, sevip sevilmekten gülüp ağlamaktan ibaret değildir.Mesela yürümeyi ilk öğrendiğinde hep düşersin.Hayata ilk gözünü açtığuında ağlarsın. Sonra büyürsün.İlk çevreyi, sonra da kendini öğrenirsin.Hiç kimse de sana çıkıp sana kendine değer vermeyi öğretmez,kendinden önce bir başkasını düşünmeyi ya da ağzından çıkan sözlerin nereye gideceğini..

Mesela insanlığın,insan olarak dünyaya gelmekle olacağını düşünüyorsan yanılıyorsun.

Sevgili okurum ; bu dünyada sadece sen ve ben yokuz kafanı kaldır ve etrafına iyi bak!