Ali Deniz Uslu’nun Martıların Çocukluğu, evcilleşip ehlileşenlere göre değil, zaten biraz da onlardan şikâyet etmede. Siyah Şehrayin. Siyah üstü az umut, ama var. Umutsuz yaşanmıyor, galiba yazılmıyor da. “Becerebilirsek kendi uçurumumuza düşmeyi”, o zaman her şeyin adı şehrayin olacak sanki, şehrayin şiirayin olacak!

Haydar Ergülen

‘‘Gece bizi gizlerdi, biz geceyi.
Tenden sekmezdi sözlerimiz.
Mıhlanalım diye uğraşmadık kimseye,
Belki o yüzden kaçırırdık gözlerimizi.
Iskaladıklarımız kadehlerimizde birikirdi.
Bilmediklerimizle bilenir,
Öğrendiklerimizde dağılırdık.
Şefkat amirleri sarardı etrafımızı.
Yırtar geçerdik geceyi,
İçerdik dilde durmayan heceleri!
İçimize dolardı sonbaharda İstanbul’’