Eğitim, fiziksel uyarımlar sonucu beyinde istendik biyo-kimyasal değişiklikler oluşturma süreci şeklinde tanımlanabilir. Bu sürecin sonunda bireyde, gözlenebilir ve ölçülebilir istendik davranış değişiklikleri olabilir. Bu istendik davranış değişikliklerini bireyde oluşturmanın pek çok ve tek yolu olduğu gibi, bazen hiçbir yolu da bulunamayabilir.

Her kuram, ne kadar çok uygulama verileri tarafından desteklenirse desteklensin, yine de onun işlemediği, kısa düştüğü, açıklayamadığı öğrenme- öğretme olguları olabilir. Bunun pek çok nedeni vardır. Bunlardan biri de her insanın öğrenme gücü, biçimi kapasitesi yani hazır bulunuşluk düzeyidir. Bazı insanlar dinleyerek, okuyarak, tartışarak, yaparak, başkalarına öğreterek öğrenebilirler, bireyin bunların birini, birkaçını, ya da tümünü kullanarak öğrendiği davranışlar olabilir. Sonra her davranışı, her birey anı biçimde öğrenememektedir. Farklı öğrenme strateji, kuram, yöntem, teknik ve taktiklerini kullanabiliyor. Diğer yandan davranışın niteliği değişince işe koşulacak öğrenme – öğretme strateji, kuram, yöntem, teknik ve taktikleri de değişebilir. Böyle olunca değişik öğrenme strateji, kuram, yöntem, teknik ve taktikleri ortaya çıkar. Bunların tümünün bir öğretmen tarafından bilinmesi ve aynı zamanda yeri ve zamanı gelince işe koşulması gerekli olabilir. Bunun için genellikle öğrenme stratejilerinin derslerde nasıl kullanılacağı çok önemlidir.