Sözlü halk edebiyatımızın en etkin türlerinden biri olan bilmeceler. Türk edebiyatının başlangıcına kadar dayanır. Uzun kış gecelerinin eğlencesi ve çocukların, gençlerin eğlenerek bilgi edinmelerinin en etkili yollarından biridir.

Bilmeceler, genellikle çağrışım ve benzetme öğeleri kullanılarak söylenir. Geçmişten günümüze gelen bilmeceler olduğu gibi, aile meslek ya da okul gibi ortamlarda kişilerin var olan durumdan esinlenerek ürettiği ve güncel özellik taşıyan bilmecelere de rastlanır. Bilmecelerde önemli olan bir başka özellik de tıpkı atasözlerinde olduğu gibi, iç uyakla ya da şiirsel olarak ve dize sonu uyağıyla yazılmış olmalarıdır.