Osmanlı İmparatorluğu’nda 19. Yüzyılın son çeyreğinde doğan ve askerlik mesleğini seçenlerin savaşla yoğrulmuş kaderini paylaşan bir Rumelili: Ahmet Nuri. Rusçuk’ta doğan, 1877-78 Osmanlı-Rus Savaşı’nda bebek yaşta ailesiyle muhacir olan Ahmet Nuri’nin hayatı, daha Harbiye Mektebi’nden mezun olur olmaz cephelerde geçmeye başlar: 1897 Osmanlı-Yunan Harbi’ne katılır, Abdülhamit döneminin bu son askeri zaferinden sonra Yemen ve Asir çöllerinde asilerle çarpışır. Balkan Harbi’nde yenilgiyi yaşar. I. Dünya Savaşı’nda Çanakkale’de 42. Alay’ın kumandanı olarak Kerevizdere’de silah başındadır. Medine savunmasında Fahreddin Paşa’yla birlikte çarpıştıktan sonra Hicaz muharebelerine katılır. İşgal altındaki İzmir ve İstanbul’da istihbarat çalışmaları yaparken Anadolu’ya askeri malzeme kaçırılmasını sağlar. Kuva-yı Milliye’ye katılarak başta Sakarya olmak üzere Kurtuluş Savaşı’nın önemli muharebelerinde komutanlık yapar. Emekliliğinde kaleme aldığı anıları, Çanakkale’de komutanlığını yaptığı alayın harp ceridesi başta olmak üzere, pek çok bütünleyici belge ile bu kitapta okuyucuyla buluşuyor...