Ne anlatıyor Suyun Öte Yanı’nda Feride Çiçekoğlu? Özgürlüğü için Cunda’ya kaçan bir Yunanlı avukatı, özgürlüğü için “suyun öte yanı”na kaçmak isteyen bir Türk devrimciyi... Mutsuz ama iyi yürekli Sıdıka Hanım’ı, mutsuz ama iyi yürekli Arap Mustafa’yı... Nihal’i... Cunda’yı: taş sokaklarıyla, kilisesiyle, insanlarıyla... Adının “Alibey” yapılmasına kızarak. (...) Ve en önemlisi, çok az romanda rastladığımız bir “mutlu evlilik”... Cesare Pavese, Yaşama Uğraşı’ndaki günlüklerinden birinde şöyle diyor: “Pek az mutlu evlilik varmış gibi görünmesi, romancıların mutlu evlilikler üstüne söyleyecek bir şey bulamamalarından ileri gelir.” Belki de bundan. Kadınla erkek evlenince roman biter genellikle. Feride Çiçekoğlu, güçlükler içinde sürüp giden bir mutlu birlikteliği anlatıyor. Hem de nasıl! O güzelim telefonla konuşma sayfalarının bir yerinde Ertan’ın karısına telefonla ulaşma savaşımı sırasında, “... içinden, ‘Bismillah...’ diye başlayan hiç tanımadığı bir sesi” duymasının verdiği bir şaşkınlık vardır ki, unutulmaz.

Fethi Naci