Kalp gözümüz açık olsaydı bugünkü yaşantımızdan farklı bir yaşantımız olurdu. Bencilliğimizden sıyrılır, herkese yardım etmek ister diğer gamlığı tercih ederdik. Kalp gözümüz açık olsaydı dünyevi bütün dertlerimiz diner, bütün ızdıraplarımız sona erer, sevinçten kendimizden geçerdik. Eğer kalp gözümüz açık olsaydı Allah'ın adını duyduğumuzda dünyanın en mutlu insanı olurduk. Dünyaya ait şeylerin kaygından dolayı fazla üzülmez ve masum olmazdık. Allah'ı andığımızda Allah'ın da bize andığını düşününce sevinçten kendimizden geçer giderdik soğuk, sıcak, açlık, yorgunluk abdest almamıza engel olmazdı.