Dede Korkut hikâyeleri, Oğuz Türklerinin en bilinen epik destanlarındandır. Bu türün ilk örnekleri 15. ve 16. yüzyılda yazıya geçirilmiştir. Dede Korkut Kitabındaki hikâyeler tarih boyunca dilden dile, anlatıcıdan anlatıcıya aktarılan bir sözlü gelenek ürünüdür. Bu süreç içerisinde değişikliklere uğrayan hikâyeler 16. yüzyılda yazıya geçirilmişlerdir. Eserde nazım ve nesir bir arada verilmiştir. Kıpçakların ve Hristiyanlar’ın Oğuz Türkleriyle yaptığı mücadeleler Dede Korkut Hikayeleri’nin ortaya çıkmasına sebep olmuştur. Dede Korkut, hikâyelerinde hep olay bittikten sonra çıkar bir destan söyler ve dua eder. Hikâyelerin hepsinin bir eğlenceyle başlaması eski bir Türk geleneğinin göstergesidir.