Bu kitabımı daha çok, ben gibi iç dünyasında ve ayrı bir dış dünyada ayrı yaşayan insanlara örnek olması için yazdım. Hem çocuklara önemli olan duyguları aşılamak hem de büyüklere hiçbir şey için asla geç olmadığını göstermek için kaleme aldım. Kaç yaşında olursak olalım, ne iş yaparsak yapalım, herkesin içinde bir yerlerde mutlaka bir çocuk vardır ve bu çocuğu mutlu etmek de bizim elimizdedir. Şunu asla unutmayın; hiçbir şey için geç değildir. İnsan isterse, yaşı kaç olursa olsun hayallerinin peşinden koşmaktan vazgeçmemelidir. Bazen de kendimiz gibi olmak gerekir. Ancak toplum içinde olmaktan ve toplumun yadırgamasından korkmadan yerine göre gerekirse çocuk olmak gerekir. İnsan değil mi, hep sevmeyi sevilmeyi ister. Bu duygu, çocukluktan başlar ama her çocuk bilmez sevgiyi, sevilmeyi. Özellikle yaşamadıysa bu duyguyu hep hayal dünyasında yaşatır. Kim bilir ne kadar çocuk aklından mutlu hikâyeleri ve masalları geçirir! Ben çocukluğumdan beri şiir ve kompozisyon yazarı yarışmalara katılırdım. Bana göre ne kadar da büyürsek büyüyelim, içimizde bir çocuk hep var. Ben de bu hikâyelerimle hem içimdeki çocuğa hem de benim gibi içinde biriktirdiği ve anlatamadığı hikâyeleri anlatabilmesi adına, yol göstermek için yazdım. Çocuklar bizim geleceğimizdir. Eğer onlar gibi düşür ve onların dünyalarını anlamaya çalışırsak, gelecek için daha mutlu insanlar yetiştirmiş oluruz. Bu kitabımda umuyorum ki her çocuk, kendi ile ilgili bazı özelliklerini tanımaya başlar ve umarım ebeveynler olarak bizler de onların dünyalarını bir nebze de olsa tanımış oluruz.