“Nasıl başlayacağımızın pek önemi yok; o zaman gelin, bir biçimde başlayalım. En iyisi, doğruca en baştaki güçlükten başlamak: Ahmaklığa dair konuşacak ya da bu tür bir konuşmadan yararlanmak isteyecek herkesin, kendisinin ahmak olmadığını varsayması gerekir; dolayısıyla kendini akıllı saydığını ilan etmek durumundadır, oysa böyle bir şey yapmak genellikle ahmaklık işaretidir! İnsanın akıllı olduğunu herkese ilan etmesinin neden ahmaklık sayıldığı sorulunca, ilk başta, sülalemizin ilk temsilcilerinden kalma bir tabaka ev tozuyla kaplanmış gibi görünen bir yanıt gelir akla, çünkü bu yanıt, kendini akıllıymış gibi göstermemenin daha temkinli bir davranış olacağı şeklindedir. Koyu bir kuşkuculuk içeren, bugün artık hiç anlaşılamayan bu temkili davranışın, akıllı sayılmamanın zayıflar için gerçekten daha akıllıca olduğu zamanlardan kaynaklanması muhtemeldir: Zayıfın akıllılığı, güçlüyü öldürmek anlamına gelebilirdi!”