Ölümün tahtında oturuyorsun. Yılan ağzın, soğuk nefesinle sürüklediğin cehenneminin kapısındayız. Eşiğindeyiz hepimiz. Eşik bekçilerin: bilim, sanat, din... 
Cehenneminin ötesini görmek istiyorum ben. Adlandırılmayan yoktur ve ad koyunca ölüyor her şey. 
(O yüzden) sözcüklerle anlatılmayan şeyler var hâlâ. Çelişkisiyle hem aşkın hem içkin olan. 
O yüzden dille işlenen çok cinayet var. 
Eş zamanlı katiller ve maktulleriz hayatlarımıza. 
Değilsek azmettirici... 
Doğaya kulak verin, o sözsüz konuşmalara. 
Salyangoz izlerine, sinek vızıltılarına, derinden uğuldayan ormana, güneşe karşı gerinen su kristallerine; daha birçok şeye yeniden... 
Dil hapishanen neden bu kadar kalabalık?...