Dema ku li benda te bûm... Rojê hêdîka guliyên xwe ji hev dikir, porê vekirî diniwast, ta bi ta bi asoyan de ber dida. Bi serî lêvên xwe li qerenfîlên biyanî yên li rûyên tilekî dibişirî. Qerenfîlan, ji gazên asoyî de tu carî xwe bernedidan bi ser berwarên ku li piştî bajêr û hetanî jêriya taxa we datên re. Lewra tu sedemên wan ên jêneger û tu hestên wan ên ku hêviyên wan xwedî dikin û didin jiyandin tune bûn.

 Him jî barekî dildar ê wan tune bû, dê çi bigerandina menzîl bi menzîl di rêwîtiyeke gelek dirêj û dijwar de…