Bu kitapta âşıkâne/sûfiyâne şiirin doğuşu, temelleri ve açılım çabaları büyük bir özen ve dikkatle incelenmeye çalışılıyor.

Müellif, Ahmet Gazâlî'nin Sevânih'inden başlayarak Attâr ve Hâfız gibi büyük sûfîlerin ve şairlerin eserlerindeki hikmet-i zevkînin orijinalliğini ve diğer felsefî ekollerden farklılığını açık olarak sergiliyor. Klasik İran şiirinden derlediği birçok örneği metafizik, tasavvufî ve dinî açıdan irdeleyerek mazmunları ve kavramları şerh ederek şiirlerin tarihsel ve varoluşsal bağlamını ortaya koyuyor.

Müeelif, İran tasavvufunu yaygın felsefe anlayışıyla at başı giden bir felsefe, bu felsefenin manzum ya da mensur eserlerini felsefî eserler kadar önemli ve değerli görmekte, şiirlerin hem edebî hem felsefî zeminini kurmaya/göstermeye çalışmaktadır.