Ömer Seyfettin, modern Türk hikâyeciliğinin kurucusu olan bir edebiyatçımızdır. Kısa süren ömrü büyük ölçüde cephelerde geçmiş, Yunanlıların elinde esir olarak yaşadığı günlerde (1912) bile hikâye yazmaktan geri durmamıştır. Osmanlı’nın en buhranlı yıllarında hem cephelerde savaşarak hem de hikâyeler yazarak millî varlığımıza büyük hizmetlerde bulunmuştur.
Ömer Seyfettin’in hikâyeleri, millî uyanışın bir sembolü sayılır. Sade dille yazdığı bu hikâyeler, toplumun her katmanından tiplerle, deyim, fıkra ve masal gibi folklorik unsurlarla örülmüştür. Ömer Seyfettin’i edebiyatımızda ayrıcalıklı ve hâlen de büyük beğeniyle okunur kılan işte bu özellikleridir.