CHICAGO, BİR ARA…
Regan için insanlar tahmin edilebilir ve sıkıcıydı,
buna kendisi de dahildi…Varoluşun kasvetiyle
dürtülerine göre yaşayarak, her acele kararın
ardından yeni, alternatif bir zaman çizelgesinin
yaratıldığını hayal ederek başa çıkıyordu.
Aldo’ya göreyse dünya rahatsız edici derecede
kaotikti. Günlerini bir rutin duvarı örerek geçirmeyi
tercih ediyordu; onu ayakta tutan kurallar ve
formüllerdi. Bunlar olmadan varlığının çökeceğine
inanıyordu.
Bu iki kişi Sanat Enstitüsü’nde tesadüfen karşılaşmışlardı.
Karşılaşmalarından önce adam yıkıcı
düşüncelerini zaman yolculuğuyla ilgili takıntılı
hesaplamalarla yöneten bir doktora öğrencisiydi.
Kadın ise mahkeme kararıyla psikoterapi gören bipolar
bir sahte ressamdı. Hikâyenin sonunda ise bu
bilgiler gerçek olarak kalacaktı. Ancak bu, sonlarla
ilgili bir hikâye değildi.
Regan ve Aldo için hayat, kaçınılmazlığın planlarına
boyun eğmekten ibaretti… ta ki ikisi tanışana
kadar. Peki, bir yabancıyla yapılan altı konuşma,
tüm simülasyonu sarsıcı bir şekilde