Dostuma, “O adamın koluna nasıl yaslandığını görüyor musun? Daha dün benim koluma böyle yaslanıyordu.” dedim.
Dostum, “Ve yarın benimkine yaslanacak” dedi.
“Bak, nasıl yanına sokuluyor. Daha dün benim yanıma sokulurdu.”
“Yarın, benim yanıma sokulacak.”
“Bak, bak sarılıyor ona. Daha dün bana sarılıyordu.”
“Yarın da bana sarılacak.”
“Ne kadar tuhaf bir kadın değil mi?.”
“Tıpkı hayat gibi,” dedi dostum. “Bütün insanların uhdesinde ve tıpkı ölüm gibi, tüm insanları fethediyor ve tıpkı sonsuzluk gibi, tüm insanları sarıp sarmalıyor.”