“SENİN İÇİN KRALLIĞIMI YERLE BİR EDERDİM.”

Seelie Kralı Torin beni az kalsın dondurarak öldürecekken,

sihirli bir geçien geçerek gerçek evime gönderilmiştim. Ama

görünen o ki gerçek evim, Istırap Sarayı olarak bilinen vahşi

Unseelie Krallığı’ydı. Torin beni takip ederek boynuzlarımı

gördüğünde müstakbel gelininin krallığının düşmanlarından biri

olduğunu anlamıştı. Benim türümden olanlara “iblis” diyordu!

Ne var ki bir Unseelie’nin boynuzlarına sahip olmama rağmen

burada da hoş karşılanmamıştım. Kraliçe Mab ve korkunç

askerleri beni bir hain olmakla suçlarken bize işkence etmekten

büyük keyif alıyorlardı. Istırap Sarayı’ndan canlı çıkmak için

tek umudumuz birbirimize olabildiğince yakın kalmaktı; bu at

üstünde birlikte kaçmak ve aynı yatağı paylaşmak anlamına

gelse bile. Torin sevdiği her kadını öldürmekle lanetlendiği için

buradaki her anımız son anımız olabilirdi ve bu yüzden her bir

saniyemiz hüzünlü ve bir o kadar büyüleyiciydi.